Grelina – hormon głodu a kontrola apetytu

Grelina to hormon odpowiedzialny za regulację uczucia głodu. Produkowany jest głównie w żołądku i działa na mózg, informując go o potrzebie spożycia pokarmu. Kiedy poziom greliny wzrasta, odczuwamy głód, a gdy spada – pojawia się uczucie sytości. Zaburzenia poziomu greliny mogą prowadzić do niekontrolowanego apetytu, co sprzyja nadwadze, otyłości oraz zaburzeniom odżywiania, takim jak kompulsywne objadanie się czy bulimia. Z drugiej strony, zbyt niski poziom greliny może powodować brak apetytu i prowadzić do niedożywienia, co obserwuje się u osób cierpiących na anoreksję.

Związek greliny z zaburzeniami odżywiania

Nieprawidłowy poziom greliny może wpływać na:

• Nadmierny apetyt i trudności w jego kontrolowaniu, co prowadzi do kompulsywnego objadania się.
• Silne uczucie głodu po restrykcyjnych dietach, które zwiększa ryzyko efektu jo-jo.
• Zaburzenia emocjonalne, które często idą w parze z nieprawidłowym odżywianiem.
• Skłonność do podjadania w odpowiedzi na stres i negatywne emocje.

Wiele osób zmaga się z jedzeniem emocjonalnym – spożywają nadmierne ilości jedzenia nie dlatego, że są fizycznie głodne, ale aby poradzić sobie ze stresem, smutkiem czy napięciem. W takich przypadkach kluczowe jest nie tylko wsparcie dietetyczne, ale także psychoterapeutyczne.

Jak psychoterapia DBT może pomóc w kontroli apetytu?

Psychoterapia dialektyczno-behawioralna (DBT) jest jedną z uznanych metod leczenia kompulsywnego objadania się, bulimii czy ortoreksji, ponieważ łączy pracę nad emocjami, świadomością ciała i nawykami żywieniowymi. DBT nie jest dietą ani metodą restrykcji, ale narzędziem, które pozwala lepiej rozumieć swoje emocje i zachowania.

1. Regulacja emocji 
   DBT uczy, jak identyfikować i radzić sobie z emocjami bez uciekania się do jedzenia jako mechanizmu regulacyjnego. Techniki uważności pomagają rozpoznawać prawdziwy głód od impulsów emocjonalnych.
2. Uważność (Mindfulness) 
   Praktyki mindfulness w DBT uczą świadomego jedzenia, czyli skupienia się na smaku, zapachu i teksturze posiłków. Pomaga to unikać nieświadomego objadania się i lepiej rozpoznawać sygnały głodu oraz sytości.
3. Tolerancja dystresu 
   Osoby mające problem z jedzeniem często sięgają po jedzenie w stresujących sytuacjach. Techniki DBT pomagają wypracować alternatywne sposoby radzenia sobie z napięciem bez konieczności sięgania po jedzenie.
4. Umiejętności interpersonalne
   Dla niektórych jedzenie jest związane z problemami w relacjach (np. jedzenie kompulsywne po kłótni czy krytyce). DBT uczy skutecznej komunikacji i asertywności, co zmniejsza napięcie emocjonalne, które może prowadzić do niekontrolowanego jedzenia.
5. Zmienianie destrukcyjnych schematów myślowych
   DBT pomaga identyfikować i zmieniać myśli automatyczne, takie jak „Muszę coś zjeść, żeby poczuć się lepiej” na „Mogę poradzić sobie inaczej, np. poprzez techniki oddechowe czy krótką medytację”.

Dlaczego warto podjąć terapię?

Zaburzenia odżywiania to nie tylko kwestia jedzenia – to głęboko zakorzenione problemy emocjonalne i behawioralne. Terapia DBT pomoże Ci:

• Zrozumieć mechanizmy prowadzące do niekontrolowanego jedzenia.
• Nauczyć się zdrowych nawyków żywieniowych i pracy nad emocjami.
• Poprawić relację ze swoim ciałem i jedzeniem.
• Zwiększyć kontrolę nad impulsywnym sięganiem po jedzenie.

Jeśli zmagasz się z niekontrolowanym apetytem, kompulsywnym objadaniem się lub trudnościami w regulacji emocji związanych z jedzeniem, skontaktuj się z nami. Terapia DBT może pomóc Ci odzyskać kontrolę i zbudować zdrową relację z jedzeniem.